lífið og tilveran og tenórleysi :)

Loksins sest ég smá stund niður og skrifa um það sem hefur gerst hjá mér uppá síðkastið.

Þann 11. október eignaðist ég frænda í Austurríki. Ute systir eignaðist sinn annan son sem var nefndur Leonhard. Þeir bræður hafa falleg og stór nöfn því eldri strákurinn heitir Konstantin. Svo nú þarf stóra frænka að fara í 66° norður að kaupa vetragallann á strákinn svo honum verði nú ekki kalt.

Síðan er ég byrjuð að reyna að koma mér aðeins á framfæri og hef fengið tækifæri í að syngja einsöng í messum. það hefur gengið mjög vel og ég hef haft mikið gaman af því. Mikið að gerast raddlega og röddin að stækka mikið. Það gæti komið til þess að ég skoði að fara í meira nám, erlendis. En svo stóra ákvörðun þarf að hugsa vel því margt þarf að skoða, þá sérstaklega hvað varðar dóttur mína. Þannig að núna stend ég á ákveðnum tímamótum og er ekki alveg viss um hvort ég tek hægri eða vinstri beygju. Það góða í þessu þó að það er komið vist sjálfstraust í mig hvað varðar sönginn og mér líður voðalega vel. Kennarinn minn er einstaklega góður og síðan hef ég notið stuðnings Gerrit hvað varðar tónlistina sem ég er að syngja.

Svo er kórinn komin á fullt, það eru tónleikar hjá okkur 30. nóvember í Langholtskirkju kl: 20.00. Við ætlum að flytja Gloriu eftir Poulenc og Une Cantate des Noel eftir Arthur Honegger, auk þess sem teknir verða kafli úr Magnificat eftir Bach og svo Hallelúja kórinn úr Messías eftir Handel. Við erum með 2 einsöngvara, Bylgju Dís sópran og Benedikt barítón, auk þess sem 50 meðlimir sinfóníuhljómsveitar Íslands spila með okkur undir nafninu Jón Leifs Camerata. Þetta verða æðislegir tónleikar. Æfingarnar hafa gengið mjög vel en það er búið að vera vandamál hjá okkur eins og mörgum öðrum kórum hvað fáir tenórar eru í blöndum kórum. Hér með auglýsir Vox academica eftir tenórum og vil ég vinsamlegast biðja þá sem hafa áhuga á að vera með okkur að hafa samband á [e-mail] . Það er síðan spurning hvort hann Kári Stefánsson geti skoðað þetta gen sem tenórar eru með og kannski komið með tillögur að úrbótum. Þó svo að það sé of seint fyrir okkur núna. Kórinn er nefnilega að fá frábæra dóma og í raun eina gagnrýnin sem við fáum er karlahallæri eða karlaleysi og okkur langar svolítið að breyta þessu.

Annars er lífið nokkuð frábært og leikur það við mann. Dóttur minni gengur rosalega vel í skólanum og er hún mjög ánægð með sig, lífið, fjölskyldu sína og félaga. Hún stækkar ört og er mikill gleðigjafi. Við erum búnar að vera að vinna saman að því að búa til jól í skókassa og munum við skila því inn seinna í dag eða á morgunn. Svo er pabbi Ástríðar að flytja í vesturbæinn og kominn í sama skólahverfi þannig að við mæðgur erum glaðar yfir því. Auðveldar lífið og gerir allt miklu þægilegra fyrir alla. Við vonum að vesturbærinn verði honum jafn góður og hann hefur verið fyrir okkur mæðgurnar.

Gangið hægt um gleðinnar dyr og njótið helgarinnar með góðu og skemmtilegu fólki.

Ekki búin að gleyma ykkur alveg :)

Jæja, það er búið að vera brjálað að gera. Var að koma frá ESRI Ráðstefnu, sem haldinn var í Stokkhólmi, Svíþjóð. Síðan tók við alls konar vinna þegar ég kom heim og er á hvolfi við það að skipuleggja næstu daga, læra og reyna að koma einhverju í verk. Þannig að þetta blogg verður stutt en á næstu dögum mun koma hér inn smá ferðasaga frá Svíþjóð. Það var nefnilega margt og mikið að upplifa.

Mig langar að nota tækifærið hér til að óska þeim Berlínar maraþonhlaupurum sem ég þekki til hamingju með árangurinn. Þau eru Brynja, Ingibjörg, Ragnhildur, Haraldur og Jón Kristinn.

Þangað til næst

Bloggvinir!

Ég er búin að vera að kynna mér hinar ýmsu síður og er svona að spá í hvernig þetta virkar með bloggvinina. Eru þetta kunningjar ykkar eða eru þetta bara hinir ýmsu sem koma að þessum rafræna heimi skrifaðra hugsanna?

Ég er nefnilega bara búin að finna einn bloggvin og myndi gjarnan óska þess að fleiri myndu bjóða sig fram svo ég þurfi ekki að eyða ótrúlega löngum tíma í að lesa, bjóða o.s.frv. ...

 

Tímaleysi og metnaður ...

Maður er alltaf að kvarta yfir því að hafa ekki nægan tíma fyrir sig til að slappa af, hafa það notalegt og njóta lífsins. Ég held að maður getur kennt sjálfum sér um, minnsta kosti get ég það. Ég var nefnilega að bæta við mig fjarnámi í forritun eins og ég hef verið að gera síðustu ár, nema að þessa önn ætlaði ég að taka mér pásu. En viti menn, ég er búin að skrá mig og meira að segja búin að skila mínu fyrsta verkefni.

Svo ég fari yfir það sem ég er búin að koma mér í fyrir þennan vetur:

• Í kórnum Vox academica, æfingar á þriðjudagskvöldum, auk einnar mánudagsæfingar í hverjum mánuði, svo er ég í stjórn kórsins og það er nóg að gera þar.
• Í stjórn húsfélagsins, næg verkefni.
• Getraunastarf KR - Laugardagsmorgnar af og til.
• Badminton á fimmtudagskvöldum
• Fjarnám í forritun, heimalærdómur og verkefnavinna
• Einsöngstímar og undirleikstímar með meðleikara. Nokkuð mikið um heimalærdóm og svo verð ég að hafa tíma til að æfa mig.

Þetta er náttúrulega bara listi yfir það sem ég geri aukalega því auðvitað þarf ég að halda heimili, vinna, læra með dóttur minni og eiga frábærar stundir með henni. Þannig að af mörgu er að taka þetta árið. Það sem gerir þetta þó skemmtilegt og gott er að ég hef gaman því sem ég er að gera.

Það er líka eitt sem ekki má gleyma og það er að hafa tíma til að hitta vini sína, eyða með þeim stundum og njóta félagsskapar þeirra. Síðan kannski út frá því fara í það að finna manninn sem manni langar að deila lífinu með.

Hvernig er þetta með ykkur hin??

 

Golfmót - Hnit Open

Jæja, það fór nú ekki alveg eins vel og ég vonaði. Þvílík meðalmennska, við Andri lentum í 5 sæti og þar með misstum við meira segja af verðlaunum þeirra sem notuðu mest völlinn. Það voru Halldór og Viðar, sem unnu gólfmótið í ár, báðir með 50 í forgjöf, en það í raun skipti ekki máli því þeir fóru völlinn á 43 höggum. Við Andri ákváðum að fyrir næsta ár þá myndum við annaðhvort hækka hans forgjöf, eingöngu hægt ef hann skilar alltaf inn hærra skori eða þá að ég þurfi að fara að taka upp golf og æfa stíft. Það verður að koma í ljós hvor aðferðin verður valinn. Við komust þó að nokkrum atriðum og fyrsta er að það borgar sig ekki að fá sér bjór áður en maður byrjar. Þannig að við hættum að fá okkur drykk á 2 holu, því upp kom einbeitingarskortur og klúður. Af minni hálfu mátti alveg búast við frekar lélegum höggum því þetta voru mín fyrstu skref í golfi,  en Andri var búinn að æfa nokkuð og hann var ekki par hrifinn af sínum höggum. Ég get þó státað mig af líklegast flottustu vindhöggum því þegar þau komu þá fór ég yfirleitt í heilhring. Þannig að ég bauð mínum hópfélögum upp á ódýr skemmtiatriði. Ég náði líka tveimur flottum púttum, sem gaf okkur holu á pari. Golfmótið tók þó svolítinn tíma því við fórum 9 holur á tæpum 4 tímum og hleyptum 2 hópum á undan okkur. Að lokum settumst við í golfskálin fengum hamborgar og rauðvín, fórum inn í rútu og lögðum af stað heim. Ég var komin sirka um 11 leitið heim. Það var þó ekki æðisleg heimkoma, því ekki var hægt að keyra heim Hringbrautina út af mjög alvarlegu slysi. Ekki veit ég hvað kom fyrir en að öllum líkindum hefur annar hvor aðilinn keyrt of hratt því bílarnir voru í maski og enn var verið að reyna að ná manneskju út úr öðrum bílnum. 

Í kvöld er síðan landsleikur í fótbolta. Ég ætla að mæta, þ.e.a.s. verð í miðasölunni að selja síðustu 1000 miðanna. Þá er spurning, hver ætli vinni leikinn??? Lýtur ekki alveg nógu vel út fyrir okkur, en hver veit.  Á árum áður var hægt að gera ýmislegt til að gera andstæðinginn frekar óvirkan fyrir leik með t.d. að bjóða á hestbak daginn fyrir eða svo segir ein sagan. En í dag þá verðum við víst að kunna að spila smá. 

Góð veisla

Þá er loksins komið að því að gera smá skil á veislunni sem ég hélt um daginn. Það var nokkuð um manninn og komst ég að því að nýja íbúðin mín rúmar nokkuð marga. Sérstaklega ef hægt er að skipta niður í hópa og rótera þannig að allir nái að tala saman. Eldhúsið er alltaf vinsæll staður og þangað þurfti fólkið að fara til að ná sér í drykki, svalirnar voru síðan eitthvað uppteknar fyrir þá sem reyktu, en í stofunni var hægt að fá sér eitthvað að snæða og þar var setið við og mikið talað. Ég tók nefnilega eftir því að stórkostlegu græjurnar sem ég á voru ekki notaðar. Ég held að diskur með jasslögum Kiri Te Kanawa rúllaði tvisvar í gegn og síðan enginn önnur tónlist. Það er svona þegar fjöldi kvenna kemur saman, þá þarf að tala aðeins. Ef minnið fer rétt með, þá sátum við frekar lengi að og síðan var farið niður í bæ. Ég er svona hægt og rólega að fara að komast að því að ég er að verða of gömul í þetta næturbrölt þó það sé skemmtilegt. Laugardagurinn var nokkuð erfiður og þá átti eftir að taka til og gera huggulegt til að hægt væri að fleygja sér í sófann og horfa á sjónvarpið.

Annað sem hefur á daga mína drifið er ekki mikið til frásagnar. Nema kannski það að kórinn minn var að fá nýtt æfingahúsnæði í Söngskóla Sigurðar Dements og gekk síðasta æfing rosalega vel. Við erum búin að lesa yfir Gloríuna eftir Poulenc og er hún ofboðslega falleg. Ef þið trúið mér ekki þá getið þið farið á YouTube og skráð í leit Poulenc+Gloria og hlustað á nokkra kafla. Á næstu æfingu þá munum við byrja á hinu verkinu sem er eftir Arhur Honegger. Það verður hins vegar nokkuð spennandi því ég hef aldrei heyrt það verk og ég býst við því að það sé krefjandi raddlega.

Nú er ég búin að vera hjá Jóni söngkennara 2svar og fékk það verkefni að læra sem flestar aríur eftir Handel sem ég á. Þannig að nú er ég að læra Aríur úr Messías og Rinaldo.  Áður valdi ég mér frekar að syngja ljóð, en er að komast að því að það væri nú ekki verra að geta tekið nokkrar aríur. Sérstaklega þegar maður skoðar það "repertuar" sem er fyrir mína raddlegu.  Svo nú er ekki annað en að læra þær vel, drífa sig svo með þær til Gerrit til frekari vinnslu og finna svo ný verk. Dugar ekkert annað en að halda bara áfram..

Svona eitt að lokum því í dag er ég að fara með vinnunni í Golfmót og þar sem ég hef ekki snert golfkylfu þá er ég pöruð með vanari spilara og fæ í 55 í forgjöf. Mér líst rosalega vel á það því þá get ég með góðu móti slegið út í skurð og reynt að komast á völlinn aftur án þess að mikið verði kvartað yfir mér. Þannig að ég kveð ykkur í bili hér og vona að þið sem kíkið hingað inn til að fylgjast með mér, fyrirgefið letina.

Fyrsta kóræfingin í kvöld og ég hlakka til...

Fyrsta kóræfing vetrarins í kvöld og ég er farin að hlakka mikið til. Kórinn sem ég er í heitir Vox academica og stjórnandi er Hákon Leifsson. Síðustu vetur höfum við verið að færa okkur upp á skaftið og tekið nokkur af flottustu verkum tónbókmentanna, eins og Messias eftir Handel, Mozart Requiem, Ein Deutsches Requiem eftir Brahms, Magnificat eftir Bach og þetta ár verður engin eftirbátur í þeim efnum. Ákveðið hefur verið að taka á tónleikum okkar þann 1. desember Gloriu eftir Poulenc, Cantate de Nöelle eftir Arthur Honegger auk kafla úr öðrum stórverkum. En það sem ég hlakka mest til er að flytja Verdi Requiem þann 5. apríl með Kristni Sigmundssyni, stórhljómsveit auk annarra söngvara sem ekki er vitað um í dag hverjir verða en ég skal leyfa ykkur að fylgjast með.

Í raun hlakka ég alltaf mest til er að takast á við verkefni sem ég hef ekki sungið áður og hefur Voxið eins við köllum kórinn gefið mér þetta tækifæri. Síðustu ár hef ég sungið ótrúlega mikið af verkum sem ég kannski þekkti lítið áður, einu sinni heyrt en núna farin að þykja vænt um. Svo höfum við líka verið með hljómsveit Jón Leifs Camerata sem er eingöngu skipuð tónlistarmönnum úr Sinfóníuhljómsveit Íslands og hefur það samstarf verið alveg frábært. Stjórnandi kórsins hefur líka unnið ofboðslega vel með okkur og hljómur kórsins vaxið mikið ár frá ári og að okkar mati að verða nokkuð góður konsertkór. Við megum líka þakka Jóni Þorsteinssyni tenór, hann hefur séð um raddþjálfun okkar síðustu ár og höfum við kórfélagar fundið mikla breytingu á okkur sem söngvurum. 

Þá er ég búin að hæla kórnum nokkuð og veit ég vel að ég er hlutdræg. En ef þið trúið mér ekki þá er bara að fylgjast með auglýsingum og mæta á tónleika og dæma sjálfur.

p.s. það vantar alltaf tenór og bassa í kórinn. Svo ef þið hafið áhuga endilega kíkið á heimasíðu kórsins og þar eru meiri upplýsingar um við hvern er best að hafa samband við.

 

Afmælisdagur

Jæja, þá er ég orðin 38 ára gömul og lífið yndislegt.

Fyrsti skóladagur dóttur minnar og þegar ég fylgdi henni í skólann í morgunn þá varð ég svolítið meyr. Litla stelpan mín orðin stór og svo tilbúinn að takast á við næstu verkefni. Ekki datt mér í hug að maður upplifði þessa tilfinningu svo sterka.

Var í söngtíma í gær og þetta var frábær tími. Það er svo margt að gerast hjá mér raddlega og röddin að stækka og farin að hljóma svo miklu meira að ég á erfitt með að lýsa þeirri tilfinningu sem ég fæ þegar ég upplifi hljóminn. Þannig að á næstunni mun ég vinna vel í því að festa þessa tilfinningu í líkamann. Segja tölvunni í hausnum á mér að ég vilji framkvæma alltaf þetta þegar ég syng og á endanum munu allir tónar hljóma á sama stað.

Hvað meira get ég sagt ykkur. Jú, ég fann síman minn sem ég tilkynnti týndan um daginn. Leigubílstjórinn fann hann og var hann alveg á milli sætanna í bílnum, þannig að öll þau skipti sem ég hringdi í hann þá heyrðist ekki neitt og það er alveg ótrúlegt, því það heyrist frekar hátt í símanum.

Ég var að baka í gær, sem er nú ekki neitt merkilegt. Nema það að ég er búin að vera frekar óheppin með öryggiskerfið sem ég er með. Það kom óvart einhver reykur úr ofninum og kerfið byrjaði að væla eins og ég veit ekki hvað. Einn nágranninn reyndi að koma mér til bjargar og komst að því að reykskynjarinn var bara laus ekki fastur á sínum stað. Síðan virkaði kóðinn ekki og ég hringdi í Securitas sem gat ekki slökkt á þessu væli fyrir mig. Á endanum fattaði ég að nota fjarstýringuna og þá loksins hætti þetta að væla. Gallinn við þetta er að ég er nýbúin að kaupa þessa íbúð og það er búið að væla í kerfinu sirka 4 sinnum síðan ég flutti inn. Ég er farin að vorkenna nágrönnunum að hafa mig í stigaganginum. Sérstaklega þar sem þeir fengu vælið í gærkvöldi og svo fá þeir partý yfir sig í kvöld. Ætli ég verði ekki að vera frekar róleg fram að jólum ef ég ætla að reyna að hafa góða nágranna.

Eitt fyndið get ég líka sagt ykkur. Við erum 2 í vinnunni á 13 manna vinnustað sem eigum afmæli í dag. Hún heitir Þórarna og ég Þóra. Við eigum báðar bræður sem heita Guðmundur og við byrjuðum með viku millibili í þeirri vinnu sem við erum núna. Svolítið öflugt á samt svona litlum vinnustað.

Að lokum þá óska ég öllum þeim sem eiga afmæli í dag, til hamingju með daginn og ég óska þess að þið munið njóta hans eins vel og ég mun gera í dag.

Masterklassi á Mön hjá Sólrúnu Bragadóttur framhald

Vikan hjá Sólrúnu var vel skipulögð og var mikið unnið bæði raddlega, andlega og svo að tónlistinni. Eftir morgunnverð þá var Birna tilbúin með andlega þáttinn og fórum við í allskonar verkefni út frá íhugun, leikjum og fleiru. Við vorum látin lýsa því með því að lita á blað þá tilfinningu sem fundum út frá orði sem við drógum. Þessa viku var mikið litað og komu listrænir hæfileikar okkar við teikninguna misjafnlega fram. Ég komst t.d. að því að ég hef mjög litla hæfileika á þessu sviði. En hvað um það ég lærði að tjá tilfinningu með litum og fannst þetta nokkuð skemmtilegt. Við fórum líka í alls konar leiki, við tókum tónlistina sem við vorum að vinna með og útskýrðum hvernig við upplifðum hana, hvers konar liti við sæjum í tónlistinni, hvað hún gæfi okkur og hvernig við vildum koma henni á framfæri. Við lærðum ansi mikið að vinna með tilfinningar okkar, hvernig við getum notað þær tilfinningar frá eigin upplifun við að vinna verkefni, hvernig við getum losað okkur við tilfinningar sem eru fastar hjá okkur og gefa okkur hnút í magann. Hvernig við getum lært að einbeita okkur að okkur sjálfum fyrir tónleika og á þessum stutta tíma gerði ég mér grein fyrir vinnunni sem þarf að vinna til að verða góður söngvari.

Eftir þennan tíma þá var yfirleitt farið í að vinna með röddina okkar. Við vorum öll á misjöfnu stigi hvað var sönginn og þ.a.l. var ekki unnið með okkur á sama hátt. Hvað mig varðar þá er ég búin að vera í mörg ár að læra, klárað burtfararpróf, hætt að læra og verið í frábærum kór sem heitir Vox academica. Fyrir ári síðan byrjaði ég aftur í söngtímum hjá Jóni Þorsteinssyni og gerði mér grein fyrir í fyrsta skipta að ég er með góða rödd, að öllum líkindum er hún alt og að hún er stór. Þetta ár er ég búin að vera að vinna að því að laga það hvernig ég syng og lagfæra þá vitleysur sem ég hef lært. Þetta er verkefni til einhvers tíma og ég verð að vera þolinmóð hvað það varðar og ætla ég að gera þessa vinnu og þetta ferli eins skemmtilegt og möguleiki er á. Svo ég fari aftur að námskeiðinu hjá Sólrúnu, þá hafði vinnan með Jóni hjálpað mér rosalega til að skynja hvað ég þurfi að gera til að stækka röddina og fá meiri hljóm í hana. Sólrún og Jón eru með svipaðar kröfur hvað varðar tækni og leiðbeina á mjög svipaðan hátt. Það small margt hjá mér þessa vikuna, og tilfinningin sem ég fann þegar ég var að syngja rétt var eins og ég svifi á einhverju skýi . Þessi tilfinning er alveg æðisleg og erfitt að útskýra, eins konar "rush" og vil ég gjarnan vinna að því að finna hana oftar. Þannig að þessi vika var mjög þétt í vinnu með röddina, svo unnum við líka með Semion sem var meðleikari okkar. Hann er sérstakur og yndislegur maður, sem gerði miklar kröfur á okkur hvað varðar að flytja músíkina á réttan hátt. Ég vann 5 verk, Tonerna lag eftir Sjöberg, Den första kyssen lag eftir Sibelius, Verborgenheit eftir Hugo Wolf, Sequidille úr Carmen eftir Bizet og að lokum Che faro senza Euridice úr Orfeu eftir Cluck. Öll þessi verk gera kröfur og lýsa mér nokkuð vel. Ég tók nefnilega eftir því að við veljum okkur oft verk eftir því hvernig okkur líður.

Að lokum get ég sagt að tónleikarnir sem við héldum í lok námskeiðsins tókust mjög vel og er ég nokkuð ánægð með mína frammistöðu, náði að læra allt utan að, vinna eins vel og ég gat að tónlistinni, flutningurinn á verkunum var ágætur, röddin ekki alltaf á sínum stað, en ég sá og fann að ég er enn að læra þannig að kröfurnar verða að vera á svipuðum slóðum. Ég er staðráðin í því að halda þessari vinnu áfram og ég er nokkuð viss um að ég reyni að fara að ári liðnu til Sólrúnar aftur á Mön ef hún heldur þetta námskeið því það var yndislegt að vera þarna og eiga þau Sólrún og Thomas maður hennar hrós skilið fyrir gestrisni og þökk fyrir yndislega viku.

Masterklassi á Mön hjá Sólrúnu Bragadóttur - Maturinn....

Þá er komið að því að segja ykkur örlítið frá þessari reynslu minni...

Ég kom til Sólrúnar að Hjelmvej á Mön þann 21. júlí 2007, allir þátttakendur mættir og kynning hafinn á vikudagskránni. Það sem mér þótti svo frábært við þennan mastersklassa í söng var að það var unnið í öllu, s.s. mataræði, sálartetrinu, söngnum, tónlistinni og öllu því sem viðkemur því að viðhalda góðri rödd.

Við vorum 4 á námskeiðinu, Auður frá Selfossi, Bragi frá Reykjavík, Peter frá Kaupmannahöfn og ég frá vesturbænum(Reykjavík). Auður og ég deildum saman herbergi á næsta bæ og hjóluðum eða gengum á milli (3km).

Við vöknuðum frekar snemma þessa daga og fengum þá beiðni um að tala ekki við neinn, heilsa ekki neinum og allgjörlega einbeita okkur að okkur sjálfum. Þetta var smá erfitt þar sem ég og Auður deildum saman herbergi þó sérstaklega þar sem gemsarnir okkar voru notaðir sem vekjaraklukkur, en auðvitað gekk þetta upp. Okkur fannst þetta nú smá skrítið en þegar á reyndi þá leist okkur bara vel á þetta. Við hittumst síðan öll klukkan 8:30 í Soloperasalen hvern morgunn og var farið í öndun og svo íhugun í sirka 30 mínútur. Ég verð að viðurkenna að ég hef aldrei prófað svona áður og mér leist bara þræl vel á þetta.  Þegar þessu síðan lauk þá fengum við morgunnmat, eingöngu ávexti.....

Morgunmaturinn var s.s. ávextir, ofboðslega girnilegir og eins mikið og við gátum í okkur látið..

Ég ætla ekki að skrifa um allt núna, framhald kemur síðar. En mig langar að til að skrifa um mataræðið þessa vikuna.  Það var t.d. heimabakað speltbrauð með allskonar gúmmelaði og bakað með lyftidufti í stað gers og brauðið var yndislega, æðislega gott.

Hádegismaturinn var aðalmáltíðin og fengum við mikið af sallati, súpum og snilldarréttum með sojakjöti (segir maður sojakjöt?) dýrindis fiskrétti og hvað get ég nefnt.  Það var alltaf eitthvað með kaffinu, mest þó ávextir, stundum heilsukökur. Ég drakk eiginlega ekkert kaffi og ekki dropa af hvítvíni, rauðvíni né bjór...  Kvöldmaturinn var léttur, mikið salat auk þess sem við fengum þetta dýrindis brauð með alls konar smuráleggi, rjómaostum og pestó.

Í dag er ég búin að skrifa um matinn, íhugun og smá öndun. Margt af þessu mun ég viðhalda, eins og ávöxtum í morgunnmat, hætta að kaupa brauð, bara einfaldlega baka það. Prufaði það um daginn, það tók stuttan tíma og var ekkert mál. Ég var líka mjög hrifin af súpunum, sem voru eingöngu úr fersku grænmeti, jurtum og smá rjóma. T.d. síðasta laugardagskvöld borðum við nokkrar vinkonur saman heima hjá mér og var ég með Spínat-fajhitas, sem gerði rosa lukku. Ég er þó ekki alveg búin að segja bless við kjötið enda þykir mér það mjög gott. Það er bara skoða hvað fer saman með því og bjóða fram meira af sallati en þetta hefðbundna.

Þannig að þessi vika hjá Sólrúnu breytti ansi miklu um það hvernig ég bý til mat, hvað mig langar að borða til að hafa hollt og gott mataræði. Hef líka komist að því að mér líður betur raddlega við að hafa gert smá breytingu á matnum. Svo til að enda þennan pistil á góðan hátt þá skiptir mataræðið örugglega um 70% af því að halda líkamanum með besta móti.

Næsti kafli af Mastersklassanum verður um raddæfingarnar og vinnuna í kringum sálartetrið..